niedziela, 23 marca 2014

"You become the problem."

co ze Słońca
i deszczu
kiedy w oczach pustka

 żal
wzrasta we mnie

bo chcieć to nie móc ani mieć
przepaść otworzyła się
i zieje z niej czerń
niezrozumienia, nieufności,
nienawiści

widzę,

 hamuje mnie twarz, 
zniesmaczenia 
i wciąż pełna gniewu

uronię więc dwie łzy

i wyjdę,
z uniesioną głową
grą pozorów
bo nie wyglądam dobrze
i nie czuję się najlepiej 

nieważne

~***~

You in your shell
Are you waiting for someone to rescue you, from yourself?
Dont be disappointed when no one comes

Staind - Falling

2 komentarze:

  1. Ważne. Nie zatrać samej siebie w tej grze pozorów!

    OdpowiedzUsuń
  2. Czuję się bardzo podobnie, jeżeli dobrze rozumiem/przeżywam Twój wiersz. Nawet, kiedy wychodzę z uniesioną głową i pewną siebie postawą, to nie za bardzo się tak czuję. Ale nie okazuję tego za bardzo na zewnątrz. I też bym chciała więcej zrozumienia. Jak na razie też widzę pustkę, ale mimo wszystko jakaś tam nadzieje pozostaje.

    OdpowiedzUsuń